A non poucas conciencias

"Mentres agardaba polo fámulo tivo un pensamento de piedade para o italiano do cine e a sua dona. (...)

  Cos ollos voltos para a mesa próxima aonde sinalaba o bispo cun xesto e sobre a cal se extendía La Verdad, don Xenaro apenas acertou a decir:

  -Nunca me contéi entre os enemigos de Ilustrísima.

  -Agradeceríalle que contestase á miña pregunta.

  -Ignoro todo sobre ese tema. Quizáis se trate dun erro do propio periódico. O cinematógrafo tiña escandalizadas a non poucas conciencias."

Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 91