Tal bebedela

"-Creo que é hora de liscar-asegurou o coloso ao que a inactividade lle comezaba a pedir guerra-. Din que aló polo Ribeiro hai unha lea con non sei que reis e que viños. (...)

  Na cela do abade de san Clodio, que este lle cedeu de mala gana por consideralos ocupantes indignos, mentres o militar estaba convencido de que o seu principal rango non admitía estancia menos humilde. (...)

  Cando Nemeto e Brais alcanzaron a ponte da Esperela, un continxente de ingleses cortoulles o paso para asegurarse de que non fosen simpatizantes do duque de Lancaster. (...) Tras un superficial e monótono interrogatorio, franqueáronlles o paso deixándolles vía libre cara á beira do Avia. (...)

  Camiñando dubitativos, foron dar coa ponte das Poldras, desde onde se vían cheas de anguías zigzagueando polo río. (...)

  O frustrado aspirante enviou un correo ao seu fiel xeral para comunicarlle a orde de retirada. Cando a tropa inglesa acantonada naquel paraíso de viñedos soubo do mandato, non dubidaron en entregarse ao viño collendo tal bebedela, que tardaron máis de tres días en recuperarse."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.123-125