Sangue, suor e viño

"Ouvindo un viñateiro o desexo de Nemeto de probar o mosto, convidouno a entrar na súa adega para que confirmase a bondade do Ribeiro. (...)

  Un xentío acurralouno facendo caso omiso ás protestas do raparigo que proclamaba a súa inocencia, encerrándoo na casa da Inquisición. A súa sorte estaba cantada: sen xuízo nin defensa, ao inocente axustizaríano as xentes de Ribadavia ao amencer. (...)

  -Non cabe dúbida de que esta é terra de sangue, suor e viño-meditaba Nemeto intentando atopar sentido ao sucedido-. Mellor vamos á vila de Alarico, que aló seica son algo máis cristiáns."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.129-130