"O taxi perdeuse polo Progreso e fiquei cos brazos cruzados, con cara de pasmón, tentando ralentizar os aceleróns do coche entre o tráfico. Helena desaparecera igual que Silvia Puga, igual que Marina cando se fartara dun borracho. A historia repetíase, só que agora eu tamén quería desaparecer, e non me faltaban ideas.
Volvín entrar no Condal e pedín un lingotazo de whisky para reanimarme."
Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx.170
No hay comentarios:
Publicar un comentario