"Coa orella baixa, disposto a marchar sen me despedir de Helena, subín as lapelas da gabardina e crucei o paseo para saír do parque polo Progreso, e así non interromper o padexar da parella. A friaxe agudizábase por momentos, circunstancia que non impediu que me correse un regueiro de suor polo lombo embaixo, resiuduo nervioso da inexistente conversa con Marina."
Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx.45-46
No hay comentarios:
Publicar un comentario