sábado, 24 de octubre de 2015

Cheo de mazaduras

"Os guías, moi atentos, abandonáranme preto da praia fluvial de Oira. Tiveran o detalle de non levantarme a documentación, o que puxo en bandexa a filantropía dun paseante que chamou a Iris, moi alarmado polo meu estado físico. Aquel bandallas era eu, devolto á casa cunha morea de dúbidas na cabeza. Tiña o corpo cheo de mazaduras."

Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx.54

No hay comentarios:

Publicar un comentario