Ansí é prós ourensaus inda hoxe

"¿Que pai, por deixado da mau de Dios que andivese, foi de boas a primeiras gustante en que a súa filla falase cun de Ourense, sendo como son graxos da Burga, e polo mesmo considerados polos labregos, sin que se den conta da razón que teñen pra xuzgalos ansí, como os mozos de menos lacha e máis sabidos en picardías que andan polo mundo?

 Como nos tempos da Inquisición era prós relaxados o sambenito, ansí é prós ourensaus inda hoxe, a nomeada de graxos da Burga.

  Outros a fixeron, e como si se tratase dun foro ou dunha renda perpetua, vímola pagando nosoutros, sin que nos valla axuntar cartos pra redimir esa gabela que nos botaron ó lombo dinantes de que nacésemos."

Valentín Lamas Carvajal: “Os graxos da Burga”,  Gallegada. Tradiciós, costumes, tipos e contos d´a terriña, Tomo I, Imprenta d´O Eco de Ourense, 1887, páx.96