domingo, 15 de marzo de 2015

Uns carallóns intratábeles

"Pedimos unhas cervezas. Saíron dúas putas. Tiñan o tipo porcachón e repetido das que eu vira nas portas da rúa Cervantes ao pasar por alí; moi peitudas e coas saias entaladas na entreperna e no cu. Unha viña fumando un puro. Falaban coma homes malfalados, as voces roucas... Uns carallóns intratábeles. Ficamos un pouco agardando."

Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 313, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)

No hay comentarios:

Publicar un comentario