viernes, 19 de septiembre de 2014

Padre Maestro

No capítulo dous da segunda parte de Xente ao lonxe de Eduardo Blanco-Amor detemos a nosa viaxe pola cidade de Auria. Actualidade obriga. Neste setembro de 2014 cúmprese o dous centos cincoenta aniversario da morte do gran Padre Maestro ourensán: Fray Benito Jerónimo Feijóo e Montenegro. Nado o 8 de outubro de 1676 no Pazo de Casdemiro, de Sta María de Melias, no concello de Pereiro de Aguiar; e falecido o 26 de setembro de 1764 en Oviedo.

 Facemos parada no camiño do máis universal escritor de Auria para adicar algunhas entradas ao máis europeísta escritor de Ourense, aínda que pronto lle discutirá ese título José Ángel Valente, o poeta de Auria máis internacional no século XX. Pero ninguén dubida que un dos grandes "ilustradores" galegos, españois e europeos do século XVIII foi o Padre Maestro.

Neste noso recorrido misturaranse nomes (Otero Pedrayo,Méndez-Ferrín, Marcelo Macías, de novo Blanco-Amor, etc), lugares (Casdemiro, Mato de Vilanova en Allariz, Samos, Oviedo) e datas de celebracións (1764, 1876, 1976, 250 anos da súa morte, 338 anos do seu nacemento...).

Sabendo que Fefiñáns non é Auria, que a igrexa de San Francisco de Cambados non é a nosa catedral, sabendo que Feijóo como bo galego está disposto a seguir vivo eternamente, presentamos o seguinte texto do Padre Maestro, aínda que seguro que el, dende "a razón" estaranos a indicar que aquí xa nada ten sentido, pero seguro que nos guiará nos próximos días para que todo vaia tendo un pouco de "ilustración".

País donde viven mucho los hombres

"En Galicia murió el año pasado de 1726 un pobre labrador llamado Juan de Outeiro, vecino que fue de la villa de Fefiñanes..., digno por su larga vida de más larga memoria, y aun que se perpetúe su nombre por las prensas. Para averiguar su edad, faltando libros y demás instrumentos, no se halló otro
testimonio que el informe conteste de los más ancianos con su dicho; pues solía afirmar que cuando se fabricó la iglesia de San Francisco de Cambados, iba delante del carro que conducía los materiales para la fábrica, y suponiendo que por entonces tendría, para poder acordarse, seis u ocho años y que en el dicho templo se halla una inscripción que dice se acabó la obra en 1588, se infiere, descontando los seis u ocho que tendría, que nació el de 1580, desde el cual hasta 1726 que falleció, salen 146 años de edad, y es digno de reparo, que su común alimento era pan de maíz y berzas cocidas, tal vez alguna sardina o almeja, su regalo extraordinario puches de leche y harina de maíz; carne de vaca sólo la comía algún día festivo; vino (aunque le bebía) rarísima vez por su escasez de medios le lograba; y lo que más admiración hace es que, hasta el fin de sus días, siempre se manejó con firme agilidad y tanta entereza en el juicio como si tuviera cuarenta años..."

 Teatro Crítico Universal, Tomo I, Discurso XII, en Padre Feijóo, obra selecta, pág. 21, ed. Sálvora, Biblioteca de Autores Gallegos, Madrid, 1984, con Prólogo y selección de textos de Eduardo Blanco-Amor (Primera edición en Buenos Aires, 1966)

Foto: Retrato de Feijóo, na Diputación de Ourense, extraído do libro El Padre Feijóo, Su vida, doctrina e influencias, de Ramón Otero Pedrayo,Instituto de Estudios Orensanos "Padre Feijóo", Ourense, 1972

No hay comentarios:

Publicar un comentario