Aquel xogo tan fermoso

"Quedei durmindo coa ilusión de que ao día seguinte volveriamos ao Carpazal, a facer de novo aquel xogo tan fermoso, e que podíamos estar máis tempo podermos navegar máis lonxe e chegar ata o Pozo da Cañota, entr dous amieiros onde lavaban as mulleres..."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 184-185.