Un milagre no río

"El respondeu cun bico e unha aperta e logo dirixiuse de novo ao meu pai para preguntarlle se era certo que os cóengos estaban preparando un milagre no río, entre a Ponte Nova e a Ponte Vella, como se dicía por Madrid, que pensaban salvar por intercesión persoal e directa da Virxe María a un neno afogado. Papá mirouno sen acritude e chamoulle herexe de maneira cariñosa, e mamá torceu a cara para disimular a risa que naquel momento se lle pintaba na boca, aquel ricto irónico que non podía disimular cando se falaba dos curas ou as misas de papá."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 18.