Sotana de merino

"contestando seguidamente, a preguntas do funcionario que suscribe, que en terras da Pedrosa cosía, entre outros, para o señor abade titular daquela parroquia, a quen abastecía de sotana de merino cada tres anos, de dulleta cada catro, ademais das correspondentes partidas de pantalóns, puños, camisas e panos de fío, aínda que había xa máis de seis meses que non recibía visita del; que cosía igualmente para o capador de Laroá, moi escollidos en cuestións de chalecos; que lle tiña feito un par de traxes ó tendeiro da Costa, o cal lle pagaba sempre en especie, quérese dicir en xamóns de Dacón, folla de bacallau de Noruega e aceite de Puente Genil."

Carlos Casares, Os mortos daquel verán, ed. Galaxia, 1ª edición, Vigo, 1987, páxs. 15.