Nai garimosa

"Ourense, feitizo dos mortales, niño dos meus amores, ¡canto te eu amo!... Aí estás, meiga de fermosura, cibda bendita, cal pomba durmindo entre cheirosas froles, e arrolada polo Miño que manso corre polos teus pés. Ourense... Ourense, que estranías sinto lonxe de ti, de ti, nai garimosa, berce dos meus ensonos, testigo dos meus xogos infantís, garda dos meus máis caros sentimentos, ispiradora das miñas risoñas esperanzas, lembradora das miñas tristuras e esconsolos...

 Aí neses amañeceres que ti tan solo tes, neses amañeceres en que todo é poesía, sono mil veces."

Heraclio Pérez Placer,("Ourensiño, meu Ourense) Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.181)