"Ás veces, don José sentábase nunha lomiña ou nun outeiro, e pedíalle á súa filla e á amiga da súa filla que subiran piñeiral acima, collidas do brazo, cantando melodías tristes. Gustaba, sobre todo, de ouvir a cantiga "Unha noite na eira do trigo". A estampa das fermosas señoritas, véndoas camiñar por entre os pinos, de ganchete, e cantando a balada de Curros, facíalle cair bágoas."
Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega, nº 40; 1982. Páx. 63.
No hay comentarios:
Publicar un comentario