Pola horta

"En primeiro lugar, porque tía Mercedes falou con Adolfo só por suposicións, pois ela non sabía nada, simplemente non soportaba velos aos dous, a Leopoldo e a mamá, paseando pola horta, sentados no merendeiro ou baixando ata o Carpazal. Para min xa  non era necesario ler nada máis, pero abrín con ansiedade as catro últimas cartas que me faltaban aínda por ler."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 238.