Ponte da Burga

“Seguimos pola beira do Barbaña até chegar ós arrabaldos da Burga, onde nos acollimos baixo da ponte. Os outros, que coa pítima coasi non podían mover as pernas, embrulláronse na manta deitados no chao, e, a pouco, xa roncaban coma marraus, fora a ialma.... Cando espertaron, a eso de unha hora dempois, seguía chovendo arreo e o día empardecera aínda máis, coma si fora a vir a noite.” 

     Eduardo Blanco Amor, A esmorga. Ed. Galaxia, 14ª edición, xaneiro 1995, Vigo.  páx.28-29

  

“Conque, como ía dicindo, fumos a parare xunto ó caño grande da Burga.” 

Eduardo Blanco Amor, A esmorga. Ed. Galaxia, 14ª edición, xaneiro 1995, Vigo páx.41